Her şeyi bildiğini düşünen, her şeye verecek cevabı olduğuna inanan Talha'nın gençlik hayalleri içindeki yol alış hikâyesi…
“Babamın her sözüne itirazım olur diye söylemiştim. İtirazlarım sadece babama değil, bazen anneme de haksızlık yaptığımı düşünmek istiyorum. Ama içimden bir ses ve nereden geldiğini kestiremediğim bir duygu beni hemencecik uzaklaştırıveriyor. “Kendini ezdirme, sen kocaman oldun artık.” diye fısıldıyor. İşte o anda bana ne oluyorsa oluyor normal giden her şey, gürültüye ve bağrışmalara karışıp kargaşa çıkıyor. Kargaşa çıkarmak, ortamı germek benim işim. Bu konuda çok mahir olduğumu siz de takdir edeceksiniz. Hiçbir şey yokken bir ev nasıl huzursuz edilir, anne nasıl ağlatılır, baba nasıl hayattan koparılır bunların hepsi bende. Şu ana kadar yazdıklarımdan benim normal olmadığım yargısına varmış da olabilirsiniz. Hatta bu ne saçmalık böyle diye diş bileyenleriniz de olabilir. Benim gibi birini tanımak belki de size çok şey katacak, siz de bana benzemeye başlayacaksınız.
Şekil yapmak benim işim. Yaptıklarım karşıdakinin işine gelmiyorsa, ‘şekil yapma' diyerek bana saldırıyor. Siz öyle olmayın lütfen.”
Okulda yaptıklarının yanlışlığını fark ederek makas değiştirmenin faydalı olacağını düşünüp “Başarı dolu bir okul hayatı için artık gün bugündür.” kararıyla yaşanacaklara kulaç atan Talha'nın başına gelenleri kendiniz yaşıyormuş gibiokuyacaksınız.