Acılarımın Ertesi

Aklından geçirdiği bir sürü düşüncenin, cevap bulamadığı ve belki de hiç cevap aramadığı bir sürü sorunun arasında kendisiyle cebelleştiği besbelliydi. Ama her durumda hem mağrur hem mazbut duruşuyla, sakin bir fotoğraf koyuyordu ortaya. Ona bakanların, bir an hiçbir şey düşünmeden, susarak ve durup dinlenen bir yüz ifadesine bürünüyor olması hiçte şaşılacak, yadırganacak bir şey değildi o yüzden. Nereye gittiğini bilmeyen ve pek de önemsemeyen bir ifade vardı adamın yüzünde. Belki de bir boş vermişlik bir küskünlük, zamana mağlubiyetin koyu vermişliğiydi bunun adı